Afgelopen weekend zijn, met het plaatsen van vluchtkooien voor de witvis, de renovatiewerkzaamheden aan de Rommeswiel die een week eerder van start gingen, voltooid. Hiermee is één van de oudste viswateren van onze vereniging waar vroeger veel werd gevist en zelfs wedstrijden werden gehouden, in zijn glorie hersteld.
Het is verbluffend te zien waartoe eendrachtige samenwerking van bestuur en leden op een zo korte termijn kan leiden. Vorige week publiceerden wij op deze site een artikel waarin we meldden dat Ton Verschueren, Jan van Gool, Gerrit Lambregts, Bart Klep, Joop Huyben en Arjan van de Broek waren gestart met het verwijderen van diverse obstakels en het snoeien van struiken, riet, gras etc.. Eén week later kunnen we u melden dat de werkzaamheden zijn afgerond met dien verstande dat één dezer dagen nog één extra visplaats wordt gecreëerd aan de rechterachterzijde van de Wiel en de trap verder zal worden opgeknapt. Bovendien komt er een fietsenrek en worden er nieuwe vuilnisbakken geplaatst. Als de bodemgesteldheid dit toelaat worden er te zijner tijd ook nog één of meerdere vissteigers geplaatst.
Afgelopen weekend heeft Ton met steun van de eigenaar van de Wiel, René Vermunt, nog snoeiwerkzaamheden uitgevoerd en de laatste obstakels opgeruimd. Tenslotte heeft hij, op zondag, samen met famile, kooien geplaatst die de kleine vissen moeten beschermen tegen jagende aalscholvers.
Vooraf had Ton, de initiator van dit project, thuis, de onderdelen van de kooien voorbereid opdat ze aan de waterkant verder in elkaar gezet konden worden. De kooien zijn vervaardigd van gegalvaniseerde draadmatten waarvan de mazen een tussenruimte hebben van 10 cm. De bovenkant van de kooien bestaat uit elastische, fijnmazig, doek, dat de duikende vogels belet op hun kop in de kooi te steken maar ook beschermd tegen kwetsuren. De vijf kooien die 1.80 meter breed en diep zijn, zijn met een tussenruimte van één meter geplaatst aan de achterzijde van de wiel. De wiskundige onder jullie hebben vast al berekend dat hierdoor ruim 23 vierkante meter vluchtruimte voor de vissen is gecreëerd, er van uitgaande dat vissen die zich tussen de kooien bevinden, snel weg kunnen bij dreigend gevaar.
Door middel van bakens aan de bovenzijde van de kooien is hun ligplaats goed zichtbaar voor de hengelaars.
De volgende stap is het toevoegen van witvis aan de reeds in voldoende mate aanwezige karpers en zeelten. Dit zal binnen enkele weken gebeuren zodat geïnteresseerde hengelaars al deze winter en anders komend seizoen kunnen genieten aan één van de mooiste viswateren die onze vereniging beheerd.
De toekomst moet ons leren of de genomen maatregel voldoende is om de visstand in dit water op peil te houden. Mocht dit experiment positief uitvallen, zal dit ongetwijfeld ook in andere wateren van onze vereniging worden toegepast.
Los van het resultaat van dit project gaan de complimenten en dank uit naar allen die hun bijdrage hebben geleverd aan dit plan maar in het bijzonder naar de initiator, Ton Verschueren. Nog niet genoemd in dit verhaal is onze secretaris Werner Donkers. Door omstandigheden kon hij beide weekenden niet aanwezig zijn maar in de voorbereidende fase heeft hij in ruime mate bijgedragen aan het slagen.
Tenslotte een bijzonder woord van dank aan de eigenaars van de Wiel, René en Margot Vermunt. Zij gunnen niet alleen onze vereniging het gebruik van de Wiel maar hebben ook meegedacht over het ontwerp. Afgelopen zaterdag heeft René zelfs nog een fysieke bijdrage geleverd.
Op onderstaande foto’s zie je hoe Ton Verschueren de kooien gereed maakt en plaatst. We eindigen dit verhaal met enkele foto’s van het eindresultaat van dit project.
De kooien worden in elkaar gezet.
Een surfplank zorgt voor het drijvend vermogen.
Waarna Ton zich gereed maakt voor de tewaterlating.
De eerste kooi drijft naar zijn eindbestemming.
En dit is het eindresultaat gezien vanaf de Strijpenseweg.
En zo ziet de Wiel er uit vanaf de Haagse Dijk.
Tenslotte nog een foto van de trap die toegang geeft tot de Wiel. Deze is weer zichtbaar na jaren te zijn overwoekerd door gras en wortels. Verdere optimalisatie van de trap volgt.