Een van onze leden aan het woord

Steeds vaker als ik langs het water loop in Etten-Leur valt het mij op, dat ik steeds vaker ouderen aantref die een hengeltje uitgooien.
Van deze ouderen heeft een steeds grote deel geen auto meer.
En dus is een stukje water niet te ver van huis voor hen van groot belang omdat ze anders hun hobby vaarwel moeten zeggen, en ze
dan ook minder buiten komen.
Wat mij sinds kort nog meer is opgevallen, is het feit dat deze ouderen hun kleinkinderen mee naar het water nemen en ze de fijne kneepjes
van het vissen bijbrengen.
Ook de omgang met de vissen wordt hierbij niet vergeten. Wat echter ook van belang is, is dat het water wel bevisbaar moet blijven.
Dit betekent, dat het water voldoende onderhouden moet worden.
Een probleem hierbij is de overvloedige groei van allerlei waterplanten, en b.v. in de herfst de val van de bladeren en het afsterven van b.v.
de waterlelies.
Deze afgestorven planten en bladeren vormen een baggerlaag op de bodem van het water.
Deze baggerlaag is uiteindelijk slecht voor de waterkwaliteit. Uiteindelijk kan dit tot vissterfte leiden.
Ook moet er van tijd tot tijd nieuwe vis uitgezet worden. Dit gebeurt meestal na een visserijkundig onderzoek.
Waar ik nu voor pleit, is om een betere samenwerking tot stand te brengen tussen alle betrokken instanties en de hengelsport, in dit
geval HSV De Kleine Voorn.
Dit met als doel om iedereen die graag langs de waterkant zit om een hengeltje uit te gooien hier nog tot in lengte van jaren de kans voor te
geven en zeker niet in de laatste plaats voor onze ouderen die die voor hun hobby afhankelijk zijn van dat stukje water in de buurt.

Een bezorgde oudere